آیا بارها و بارها یک مطلب را مطالعه می‌کنید؟ آیا همش نگرانید که مطالب مطالعه شده را فراموش کنید؟ آیا وقت مطالعه استرس
دارید و نگرانید؟ آیا با وجود بارها مطالعه، مطالب از ذهن‌تان پاک می‌شوند؟ اگر جواب‌تان مثبت است، باید بگوییم شما دچار
وسواس مطالعه شده‌اید. اما نگران نباشید، وسواس مطالعه همواره در کمین دانش آموزان است ولی راهکارهایی برای رهایی از آن وجود دارد. وسواس در
درس خواندن، باعث می‌شود شما با وجود ساعت‌ها مطالعه، به نتیجه‌ي دلخواه‌تان دست پیدا نکنید و همیشه در استرس باشید.
وسواس مطالعه چیست؟
وسواس نوعی اختلال شخصیتی است که انواع مختلفی دارد؛ ریشه‌ی اصلی تمام و سواس‌ها، استرس و اضطراب است. وسواس
مطالعاتی یا حساسیت مطالعاتی، نوعی وسواس است که در دانش آموزان ظهور می‌کند و باعث اختلال در روند تحصیل و زندگی
شخصی‌شان می‌شود. دانش آموزان مبتلا به وسواس مطالعه، ساعت‌ها روی مطلبی مکث می‌کنند، بارها آن را می‌خوانند و باز هم
احساس می‌کنند فراموشش کرده‌اند. در واقع وسواس ناشی از استرس فراموشی و یا حجم بالای درس‌ها است، اغلب دانش
آموزان، برای یک بار هم که شده، این نواع وسواس را تجربه کرده‌اند.
اما وسواس مطالعاتی، نه‌تنها باعث بهتر شدن نتایج درسی شما نمی‌شود، بلکه زمان زیادی از شما می‌گیرد و بدتر باعث فراموشی
می‌شود.
وسواس کمال گرایی در درس خواندن به‌طور افراطی، باعث می‌شود با کوچک‌ترین نتیجه‌ی ضعیفی ناامید شوید و استرس شدیدی
بگیرید. دانش آموزان کمال‌گرا فکر می‌کنند باید در تمام درس‌ها نمرات کامل بگیرند، به تمام سوال‌ها جواب دهند و با کوچک‌ترین
نقصی احساس ناکارآمدی می‌کنند.
وسواس مطالعه چه پیامد ها و نشانه هایی دارد؟
دانش آموزهای وسواسی نشانه‌های واضحی دارند؛ آنها همیشه مضطرب‌اند، هر مطلب، حتی مطالب ساده را بارها و بارها از اول
می‌خوانند، همیشه باید در جای مشخصی درس بخوانند و اگر یک وسیله‌ی کوچک جابه جا شود، تمرکزشان را از دست می‌دهند،
حتی وقتی مطلبی را کامل یاد گرفته‌اند، احساس ضعف می‌کنند و حس می‌کنند بلد نیستند، زمان زیادی را برای مطالعه‌ی یک
مبحث ساده می‌گذارند و هیچ‌وقت از نتایج‌شان راضی نیستند.
حساسیت در درس خواندن، نه‌تنها باعث بهتر شدن وضعیت تحصیلی‌تان نمی‌شود، بلکه پیامدهای زیادی برای‌تان دارد. وسواس
مطالعه، علاوه‌بر آسیب‌های زیاد روحی روانی و تحمیل استرس زیاد، باعث می‌شود شما علی‌رغم صرف زمان زیاد، از شدت استرس
بخشی از مطالب را فراموش کنید، به دلیل مکث زیاد روی هر بخش، به برنامه‌های مطالعاتی‌تان نرسید و نتوانید برنامه‌های جانبی
مثل کلاس‌های هنری و ورزشی را جلو ببرید.
